IV Wydział Pracy
Powództwo w sprawach z zakresu prawa pracy może być wytoczone bądź przed Sąd właściwości ogólnej pozwanego, czy pracodawcy, bądź przed Sąd, w którego okręgu praca jest, była lub miała być wykonywana, bądź przed Sąd, w którego okręgu znajduje się zakład pracy.
Pracownik wnoszący powództwo nie ponosi kosztów sądowych, o ile wartość przedmiotu sporu nie przekracza kwoty 50.000 złotych. Koszty te ponosi Skarb Państwa.
- przy kwotach pieniężnych - dochodzone roszczenie brutto,
- przy uznaniu wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony za bezskuteczne i przywrócenie do pracy- roczne wynagrodzenie brutto,
- przy umowach na czas określony – suma wynagrodzenia za pracę za okres sporny, lecz nie więcej niż za rok.
Na formularzu urzędowym należy złożyć pozew w sprawach o roszczenia wynikające z umowy, jeżeli wartość przedmiotu sporu nie przekracza 20.000 złotych.
Pełnomocnikiem może być adwokat, radca prawny, współuczestnik sporu, wstępni, małżonek, rodzeństwo oraz zstępni strony, a ponadto osoba sprawująca zarząd majątkiem lub interesami strony oraz osoba pozostająca ze stroną w stałym stosunku zlecenia, jeżeli przedmiot sprawy wchodzi w zakres tego zlecenia, jak również osoby pozostające ze stroną w stosunku przysposobienia. W sprawach o ustalenie istnienia stosunku pracy powództwa na rzecz pracowników mogą wytaczać inspektorzy pracy oraz wstępować do postępowania w tych sprawach w każdym jego stadium.
Pełnomocnikiem pracownika lub ubezpieczonego może być również przedstawiciel związku zawodowego lub inspektor pracy albo pracownik zakładu pracy, w którym mocodawca jest lub był zatrudniony, a ubezpieczonego – także przedstawiciel organizacji zrzeszającej emerytów i rencistów.
Roszczeń pieniężnych pracownik może dochodzić w ciągu 3 lat od dnia wymagalności roszczenia.